Job Daniël van Melle
Grafvak:
4
geboren: 26 mei 1897 in Goes
overleden: 14 april 1945 in Amsterdam, 47 jaar oud
burg. staat: ongehuwd
beroep: boekhouder bij een groothandel in chocolade
geloof: Nederlands-hervormd
vindplaats: gedenksteen 3
Niemand heeft meer lief dan die zijn leven zet voor anderen. Joh. 15:13
Achtergrond
Job van Melle was boekhouder in Goes. Na de Duitse inval in mei 1940 deed hij een vergeefse poging mee te gaan met de zich van Zeeland naar Vlaanderen terugtrekkende Franse troepen.
Verzetsactiviteiten
Vanaf medio 1943 was Van Melle actief binnen de afdeling Goes van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO). In september moest hij al onderduiken, omdat een gearresteerde Duitse deserteur was doorgeslagen. Hij dook onder in Utrecht, waar hij direct aansluiting zocht bij de LO. Hier kwam hij in contact met verzetsmensen die via de ‘Zwitserse Weg’ betrokken waren bij het naar Engeland sturen van documenten van militair belang.
In 1944 werd Van Melle koerier voor Sectie V van het hoofdkwartier van de Ordedienst (OD), een landelijke illegale organisatie die voor een deel is ontstaan in militaire kringen. Eén- of tweemaal per week bracht hij spionagemateriaal, zoals rapporten en tekeningen van openbare werken, zoals havens, bruggen, gas- en elektriciteitsvoorzieningen, van Utrecht naar Amsterdam. Toen het reizen per trein vanaf september 1944 onmogelijk werd, ging hij per fiets en nadat dit door sneeuw en vorst steeds moeilijker werd, te voet met een slee.
Arrestatie en moord
Op 20 februari 1945 werd Van Melle in Amsterdam gearresteerd tijdens spertijd, de tijd dat men niet op straat mocht komen. Bij fouillering vond men gecodeerde papieren. Hij werd overgebracht naar het Huis van Bewaring in Amsterdam. Hier liet hij tijdens verhoren onder zware mishandeling niets los. Vervolgens werd hij op de lijst van Todeskandidaten gezet, die in aanmerking kwamen voor fusillering bij represailles.
Op 14 april 1945 werd hij met negen andere verzetsmensen op de Amsteldijk gefusilleerd. De aanleiding voor de fusillade was onduidelijk. De tien mannen werden op bevel van de bezetter in een massagraf begraven in de duinen bij Overveen.
In 1951 werd Van Melle postuum onderscheiden met het Verzetskruis 1940-1945, de na de Militaire Willems-Orde hoogste dapperheidsonderscheiding van Nederland.