Pieter Arnold Roodenburgh
Grafvak:
5
geboren: 14 maart 1918 in Watergraafsmeer
overleden: 15 december 1944 in Uitgeest, 26 jaar oud
burg. staat: ongehuwd
beroep: student medicijnen in Amsterdam
geloof: remonstrant
vindplaats: gedenksteen 1
Med.drs. G.D.N. [Nederlands leeuw] K.P. De vrijheid van den geest gaat boven tijd en dood
Achtergrond
Piet Roodenburgh studeerde medicijnen aan de Universiteit van Amsterdam. In april 1943, hij was bijna afgestudeerd, weigerde hij de loyaliteitsverklaring te tekenen. Dit eiste de bezetter van alle studenten, wilden ze verder kunnen studeren. Hij probeerde vervolgens naar Engeland te ontkomen, maar dat mislukte. Hierna week Roodenburgh uit naar Zwitserland. Tijdens een sneeuwstorm kwam hij hierbij bijna om, maar werd gered en enige tijd vastgezet in een kamp in Zwitserland.
Verzetsactiviteiten
Op verzoek van generaal Van Tricht in Bern ging hij als koerier voor de Nederlandse regering in Londen werken. Hij bracht gegevens over onder andere het Duitse raketsysteem V-1 via ‘Weg B’ naar Zwitserland. Op zijn tochten nam hij soms ook in levensgevaar verkerende personen mee.
Na de geallieerde invasie in juni 1944 was de route via Zwitserland niet meer mogelijk. Roodenburgh werd lid van de knokploeg Amsterdam. Hij raakte betrokken bij wapendroppings en sabotage. Daarnaast leidde hij de Interne Controle Dienst, die gegevens verzamelde over agenten van de Sicherheitspolizei en NSB’ers.
Arrestatie en moord
In opdracht van het recherchebureau van de knokploeg kwam hij in contact met de provocateur Henneicke. Deze bleek lid te zijn van de Sicherheitspolizei. Door diens toedoen werd Roodenburgh op 17 november 1944 in een café in Amsterdam gearresteerd. Hij werd naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans gebracht en op de lijst van Todeskandidaten gezet die in aanmerking kwamen voor fusillering bij represailles.
Enkele weken later werd hij met twee andere verzetsmensen in Uitgeest gefusilleerd als represaille voor het opblazen van de spoorlijn bij Uitgeest. Hun lichamen werden op bevel van de bezetter in een gezamenlijk graf in de duinen bij Overveen begraven.
Roodenburgh werd in 1949 bij Koninklijk Besluit postuum onderscheiden met de Bronzen Leeuw voor zijn “zeer belangrijke diensten (...) aan de geallieerde oorlogsvoering en de Nederlandse Regering” bewezen.