Dirk Botterweg
Grafvak:
36
geboren: 13 juni 1916 in Tiel
overleden: 11 april 1945 in Zijpe, 28 jaar oud
burg. staat: ongehuwd
beroep: winkelbediende en reiziger te Tiel
geloof: Nederlands-hervormd
vindplaats: gedenksteen 3
Een vaste burcht is onze God, een toevlucht voor de zijnen
Achtergrond
Winkelbediende en reiziger in Tiel.
Verzetsactiviteiten
Dick Botterweg vormde in 1941 in zijn woonplaats Tiel met anderen een verzetsgroep. Deze vervoerde gevonden wapens, stencilde en verspreidde het illegale blad Vrij Nederland en vervalste gestolen persoonsbewijzen.
Midden 1942 ontsnapte hij in Arnhem aan arrestatie tijdens een inval op zijn onderduikadres. Op 9 december 1942 werden hij en de voorman van Vrij Nederland, Speelman, in het Amsterdamse Parkhotel gearresteerd. Na drie maanden gevangen te hebben gezeten in de gevangenis het Oranjehotel in Scheveningen, werd hij vrijgelaten. Naar zeggen van Botterweg was dit op voorspraak van Kriminalrat Harders van de Sicherheitspolizei, via wie hij eerder tegen betaling gevangen verzetsmensen had weten te helpen.
Hierna werd Botterweg gewantrouwd door het verzet en in 1943 en 1944 verschenen zijn naam en foto in diverse illegale signalementenbladen. Ze zagen in hem een V-mann; een Vertrauensmann die infiltreerde in verzetsgroepen om deze te verraden. Uit angst voor maatregelen uit verzetskring verbleef Botterweg enige tijd in de noordelijke provincies.
Na zijn terugkeer in Amsterdam werd hij in augustus 1944, onder de naam Bennebroek, opgenomen in de knokploeg Reintje de Vos. Hier hield hij zich bezig met de voedselvoorziening voor verzetsmensen. Toen zijn ware identiteit bleek, werd het hem, na verhoor, toegestaan verder te werken.
Arrestatie en moord
Op 27 maart 1945 nam Botterweg deel aan een vergadering van Reintje de Vos in het huis van de leider van de knokploeg, Bons. Door verraad van een bovenbuurman vond een inval door de Sicherheitspolizei plaats. Botterweg werd met Bons en een aantal leden van de Knokploeg gearresteerd en afgevoerd naar het Huis van bewaring aan de Weteringschans. Hier werden zij op de lijst van Todeskandidaten gezet die in aanmerking kwamen voor fusillering bij represailles.
Op 11 april 1945 werd hij met negen andere verzetsmensen, onder wie Bons en vier leden van zijn knokploeg, in Zijpe gefusilleerd als represaille voor de sabotage aan een brugdek in Zijpe. Hun lichamen werden in een massagraf in de duinen bij Overveen provisorisch begraven.